’t Is de tied um wanten en sjaals veur de hand te hebben ligge. Aj buute loop kuj meh vlagen ow eige oasem zien. De tuin is wit. Winter zo-j denke. Maor binne leas ik in de krant dat dit joar veur de zo-völste keer een warmte-record gebroake is. Is dit de veurbode van de volgende kwakkelwinter ? Mien gedachte dwale af noar winters uut , pak’m beet , de vörige eeuw. As kleine opdonder proberen of ’t ies al hölt, ongeduldig as ie was, noa een paar nachte strenge vors. Veur de zekerheid met de leerse an probere of ie al op de smalle slootjes van het Vredeburgseveld (in aanbouw) kon. En as ’t dan ech winter werd met de halve schoolklas en vrindjes schaatsen op het Baggergat onder bi-j de brug. Ge-woon röndjes schaatsen of ijshockeyen met zelfgetimmerde sticks of een professionele, die Hagen op Presikhaaf verkoch. Prachtig!! Liefst met een lögske sneeuw tegen de diek veur het Anton Pieck plaatje. Da kwam toen nog wel met enige regelmoat veur. Moar een zeldzaamheid da ik mien zelfs ech nauwelijks kan heuge, was dat ‘r zelfs op de Waoj in de Pals geschaatst werd. Veur de generatie van veur de oorlog was ‘t vri-j normaal en is het, met rech, vaak een dierbare herinnering maor d’r werd zeker ook met ontzag oaver gesproake. Ut mos toch al een hötje onmundig hard gevroren hebben veurdat d’r zich ook moar iemand op woagde. Zou dat ooit nog es gebeure? Minse op een dichgevrore Waoj ? Of is ’t veur altied geschiedenis? Ik slao de krant weer dich en kiek noar buute.
Winter ……?….
Vincent Heijmen
