Sinds het besluit van de ledenvergadering van 10 september jongstleden mag ik mij de voorzitter noemen van de Historische Kring Westervoort. Terwijl ik bij een aantal leden bekend zal zijn, realiseer ik me dat er ook mensen zijn die me niet kennen. Geboren in 1955, woon ik -samen met mijn echtgenote Helmi- inmiddels al ruim veertig jaar in Westervoort. Gekomen uit Limburg en na eerst op twee andere adressen hier te hebben gewoond, wonen we nu in de Vredenburgstraat. We hebben drie kinderen en zes kleinkinderen.
Na mijn middelbare school, volgde ik mijn officiersopleiding bij de Marine. Na vijf jaar officierschap bij het Korps Mariniers stapte ik over naar de Koninklijke Marechaussee, waar ik diverse functies bekleedde. Eind 2012 ging ik met functioneel leeftijdsontslag.
Naast en na mijn werk, heb ik bij verschillende stichtingen en verenigingen bestuurlijke functies vervuld.
Sinds 2015 ben ik lid van de Historische Kring Westervoort. Ik werd direct actief met onder meer de voorbereiding van de vijfjaarlijkse herdenkingen rondom de operatie ‘Quick Anger’ en nam samen met Joop Schuilenburg deel aan diverse gespreken over het Rivierklimaatpark en een rol voor Fort Westervoort daarbinnen. Na enkele gesprekken met bestuursleden, besloot ik eerder dit jaar me kandidaat te stellen voor de opvolging van Joop.
Mijn lidmaatschap geeft me de mogelijkheid om me bezig te houden met twee zaken die mijn bijzondere interesse hebben: historie (waarbij streekgeschiedenis een bijzondere plaats inneemt) en het lokale dialect. De voorbije periode geeft me een goed beeld van wat de vereniging en haar vrijwilligers telkens realiseert.
In de loop der jaren heb ik een redelijk goed beeld gekregen van wat de Historische Kring Westervoort inhoudt en wat de vrijwilligersorganisatie allemaal tot stand kan brengen.
Ik wil iedereen danken voor het in mij gestelde vertrouwen. Ik beloof u dat ik onze vereniging de komende periode, samen met de overige bestuursleden, met veel inzet ga besturen. Al snel zullen daarbij grote evenementen als ‘80 jaar herdenken en vrijheid’ met speciale aandacht voor ‘Quick Anger’ (2025) en het 1300-jarig bestaan van Westervoort (2026) in onze agenda staan.
Het vijftigjarig bestaan van de Historische Kring Westervoort is een feit om stil bij te staan en aandacht te geven. Tegelijkertijd is het ook een moment om ons af te vragen of we nog steeds de juiste dingen doen én of we die zaken ook goed doen. Ik spreek de hoop uit dat onze leden samen met het bestuur op zoek gaan naar de antwoorden.
Onze vereniging heeft zich gedurende vijf decennia zeer verdienstelijk gemaakt in onze gemeente en daarbuiten. Dat moeten we zien vast te houden!
Hans Hovens